Sme le malli te rri,
Ketu Ku sme njeh njeri
S'me lë malli te rri,
Ketu ne siguri kur ne atdhe s'po mbijeton njeri
Ky malli si era qe te shtyn tek dera
me mendjen, plot zera qe therrasin nga pertej deterave.
Jam i lire ne vend te huej,
porsi zogu ne kafaz qe te bjeshket e ka mendjen
po drynin dot se hap.

Ku mergim me konsumon
E zemren ma copëton
E as mendjen smund të defrej dot
Monotonia me mbyt si qen,
po semurem me shendet,
Enderroj sikur dal majë malit me njerezit qe me s'jetojnë

Po plakem ne mergim si shtegetar qe s'njeh kthim
Letargji qe po me mbyt ne shpellar e armikut Tim
Malli me ben te mandoj por dhe te veproj
Kam vendosur te kthehem e ne qetesi te prehem
Me mire the vdes i ri se i vetem ne pleqeri, te luftoj per liri
qe atdheu mos te behet hi