Mendojm se njohim shume njerez madje dhe thjesht kur I kemi pare vetem nje her perseri mendojm se I kemi kuptuar ata, por kjo gje eshte thjesht nje iluzion. Njeriu eshte nje i huaj dhe per veten e tij gjithashtu. Cdo njeri krijon maskat e tij dhe keto maska jane aq te ndryshme nga njera tjetra si 7 ngjyrat e ylberit. Keto maska nuk shihen me sy te lire por me syt e zemres. Dy jane materialet me te cilat krijohen kto maska; frika dhe persosmeria. Njeriu gjithmon vrapon per te arritur persosmerin e ne pamundesi fshihet mbas maskave te cilat sado pak mund ta arrijn kte persosmeri ne syt tane.Dhe njeriu duke vendosur kte maske harron fytyren qe ka mbajtur per vite me radh e qe tregon kristalin e se vertetes. Frika nga humbja dhe deshtimi rrezojn pertok njeriun ne cdo moment. Lind perballja midis fytyrave dhe botes se genjeshtrave, ku peshorja e ekuilibrit eshte njeriu. Ne rrugetimin e gjate te jetes na rastis te takojm me shume maska sesa fytyra te verteta dhe kjo gje dhemb. Maskat fshehin vetem falsitet dhe falsiteti fshihet gjithmone pas nje makske. Por a jemi ne te afte ta kuptojm kte gje? E verteta gjithmone shkakton plage dhe dhimbje, por genjeshtra nuk i Sheron keto plage ajo u vendos nje fashe te perkohshme e cila bie lehte dhe te shkakton me shume dhimbje. Thone se rrjedha e fatit eshte aq e fuqishme sa te ndryshoj njeriun, por ai nuk ndryshon njeriun I heq thjesht masken.Keto maska shkaterrojn fytyren e vertete dhe I veshin genjeshtren, por mos harroni maska e mbajtur per nje kohe te gjate zevendeson fytyren….