Pyeta andrren e seq m'perfshiu n'gjirin e saj t'pakufi,
I thirra shpirtit e ai me mbshtjelli pernjihere me dashni.
Provova me çile syte, jo, thashe po mbes n'vetmi.
Çuditshem nji siluete po shfaqet e m'ban shoqni...
Shqisat papritmas po mi shqeteson, por qelizat e shpirtit kandshem po i amelson.
N'mendafshin e mendimit ti siluete leviz, e me paqen mu m'ujdis.
Oh amel, amel, amel m'perqafo e pjesen tjeter t'shpirtit m'kujto.
Ah sa mall kam me t'pa ty e me t'joshe me kta dy sy.
Afshi i fuqishem m'shtyn, e nji fllad i lehte drejt teje fryen.
O anderr moj e dashtun pse me mue ti rrin e heshtun?!
Si me magji silueta po fillon e kthjellet, por me shpejtsi prape ajo po zhduket, sepse nuk ishte gja tjeter veçse...nji anderr.