I mbaj mend rrugët
mëngjeset e stinëve që ndërroheshin
lojërat symbyllas
ku fshihesha në kaçakun e qenit plot morra
si te tjerët dhe unë duhej të fshihesha diku
të mos mbetesha gjithmonë i fundit
mbaj mend kur na rrihte gjyshja
ia trembnim pulën këlleqke në çarranikun e vogël
në arën e fqinjit vidhnim fasule
e bënim tremb për rrush
arrat e Bregut i shkundim me gjithë dushk
mbas pëllumbave vrapoja e në shkollë shkonim vonë

kur erdhën vitet tjera erdhën kujtime ndryshe
mbi dardhën lonçe
mbi mollën sherbete hipnim
ta shihnim Rrushen me vajza tjera
kur e matnin gjoksin e fryrë
eh sa herë me shokë i ndanim dashnoret
dhe sa herë jemi rrah mes veti për Rrushen
kjo është me e mira
kjo me takon mua
thoshim të gjithë

te gjitha i kujtoje dhe zemra sa nuk më plas
kujtimet kur më shfaqen e më vijnë pas