Ndjehem e genjyer
Prap se prap dikush me tradhtoi
Pra mos me pyetni pse e kam veshtir te besoj
Se sa her ja dhurova dikujt besimin
E sa her mundova me qen e sinqert
Gjithmon me genjyen e asnjeher skan qe tvertet

Gjithmon kam qen e kujdesur ndaj njerzve
dhe zemren se kum qel e kam pas shum veshtir dikujt mi zan bes.
Por ksaj radhe, ty ta dhurova nje shance me nje shprese se ti me mua dot mbetsh i sinqert
Filloi bukur, buzeqeshje me dhurove
E hape zemren e me dashurova
Sgjeta asnje genjeshter ndaj gjerat qe mi tregove e se pritsha nje dite qe ti do tme tradhtoje.

Tasht e din pse e kam veshtir te besoj
Se kur zemra tradhtohet e merr nje mesim dhe ska deshir prap te lendohet.
Ftohet e nga qdo ane e nga qdo person mbrohet.