Gishtërinjtë e tu
Vizatonin qiellin
Duart mbanin retë
Që të mos binin..
Gishtërinjtë e tu u biejnë telave të kohës
Harmonizojnë melodinë
Bashkë me cicërimën e zogjve
Dita niset e plaket
Thinjat ia mbulojnë kokën
Pasthirrmat e stinës tingëllojnë
Në kokën e rënduar të diellit
Malet fëshfërijnë në duart e hënës
Gishtërinjtë e tu luhatin natën shtatzënë
Të mbarsur me nderin e heshtur.