Shpesh jeta të sjellë errësirë,
kërkoje dritën.
Dëshpërimi armik do të bëhet,
ti përqafo mikun, gëzim të gjesh.
Kur arsyja të të humbë, shpresa e fundit vdes.
Lumturia larg të ik, ti vrapo mbërrije.
Inati do të mbuloj, mos lejo;
me dashuri largoje.
Krenaria shpesh mund të fitoj,
me përvujtëri humbjen dhuroja.
Lakmia të tërheq e syri i pangopur do të bëhet,
thjeshtësin mbaje.
Pasuria mos lejo të jetë paraja,
mendja të jetë e tillë.
Mëkatin mos e defino si asgjë,
lejo që ndërgjegjia ta poshtroj atë.
Të bukur fytyrën mos e quaj, shpirtin mundesh.
Njeriun përgjithmonë mos e mendo,
veç Zoti do jetë.
Shijo çdo të mirë dhe dhurat të botës,
pa u përlyer me të keqën.
Beso tek vetja më shumë se të tjerët tek ty.
Jeto për vete dhe shërbe me dashuri në çdo vend.