>
LETERSISHQIP
Edona Haziraj

Koha

- Ndoshta ne tash po mendojme,
si te jemi te paret cdohere,
koha sa shpejt po kalon,
akrepat, po ecen te tere.

-Tik-takat e ores po degjohen,
cdo dite me nje shpejtesi me te madhe,
sikur ne ende po lozim ketu,
ne kete loje qe nuk ka prijes .

-Veshtrimi kokulur i njerzve,
sikur simbolizon diqka,
kohen e brishte te tyre,
qe e kaluan per hic gje !

-Kupa e qiellit mbi ne,
dhe cdo mrekulli tjeter,
ndoshta e zevendesojne kohen e shkuar
me nje tjeter veper .

-Valle sa e cmuar eshte koha?
minutat e fundit duke i ruajtur,
e ndoshta sekondat me te shkurte,
qe te jene pjese jona ne ketu duke u lutur .

-Qast magjepses ai,
kur ke sa me shume kohe per nje gje,
vepren e ben dalengadale,
dhe askush nuk te shtyen :beje, beje me .

-Vullneti i paster njerezor,
e ben kohen me te dashur,
pune e palodhshme kjo,
duke patur kohen si gje te matur .

-Ndoshta te qinetat e sekondit
do te jene per ty te dhjetat e ores,
ruaje ate sa e ke, se koha nuk ka kohe
e shpejt te ike prej dores ...