Një copë zjarr kam në gji
Një cop mall për një buzëqeshje
Jeta të cel pentagramin
E muzikës së saj më të bukur

Të shtroj zëra kumbueshem
Në rrugët e qytetit
Të ngrohë gjith fytyrat
E mbarë këtij miletit

Ti shtrengoj duart si kurrë më parë
Te ndjejë peshën e jetës
Që vlerën s’ja dinte
E mbyllura të flasë me gojën e saj

Të falim puthje mëngjesore
Të falim minuta dashurore
Të falim fjalët pasionante
Të shijom lirin mbretëreshën kuptimplote!!