Nje poet dhe nje piktore si shoqni po shijonin nje akullore.

Akullorja pika, pika, pikoi dhe nje forme te çudiçme krijoi.

Piktorja qe me kenqesi po e shikonte dhe poeti qe i thoshte, cfare ke qe e shikon a nuk eshte thjesht nje njoll.

Jo nuk eshte nje njoll eshte nje bote e vogel qe po fluturon.

Ne mbremje kur dielli perendoi dhe ylli i pare doli.

poeti menjehere e pa dhe piktores i tha "Sa bukur duket ai ylli ne mes te pemeve të nje pylli" Piktorja qe nuk e kuptoi eci dhe rrugen vazhdoi.

Poeti e pyeti me çudi a nuk te pelqevi ajo poezi.

Piktorja ja ktheu kur akulloren e pikova dhe ate art qe krijova ti the: Me fal cfare bere nuk te kuptova.

E shikon sa keq u ndjeve sa me the poezine time nuk e pelqeve.

Njejt edhe une keshtu u ndjeva, kur me the nuk e kuptova ate qe bera.