Maltretim një kohë e shkret,
për Shqiptarët
në Gyrbet.

Jetojnë jetën të mbyllur
sikur duart e lidhura në zinxhir,
u mashtruan ran në grack për një jet më të mirë.

Qdo Shqiptar në gyrbet,
ësht duke u kallur është duke u tretë.

Nënë e Baba i ka harruar,
s'po mundem të shkoj për ti takuar.

Shkonë i ri kthehet plak,
Zemra i digjet shpirti i merr flakë.

Kur vjen në kosov lot prej gëzimi,
kur shkonë në gyrbet lot prej idhërimi.

Ndjenjë e pa përshkruar
jet pa kuptimë,
jetojnë në frik e në trishtimë.

A ka faj për gyrbetqarin,
kur nuk është me pridër por i qan tek varri.

S'ka faj ky por jeta ksi soji e shkruar,
gyrbetqari njëri i harruar.