Cdo dite dhe cdo nate uen ty te mendoj,
je pjese e jetes time je ajo qe enderroj,
ne ket loje qe filluam cdo gje rastesiht ndodhi,
mes mijra zemrash zemra ime tenden zgjodhi.

Dikur ishim shoke ishim vetem une dhe ti,
mendja me thonte eshte vec rastesi,
kaluan kohe dhe mendjes nuk i besova,
ne zemren time dashurine perjetova.

Ska gje me te bukur kur dashuron vertet,
ku syte te shkelqejne dhe zemra te flet,
te thote gjera qe ti si kishe menduar,
te mbush me ndjenja qe kurr si kishe kuptuar.

Ne mbremje naten kur bie te fle,
nje vegim i bukur te qete nuk me le,
ne mengjes nga syte rrjedh nje lot,
gjithcka qe kisha pare ishte e kote.

Ky vegim qe jeten ma ndryshoj,
nga endrra dua ta nxjerr e ta bej te jetoje,
bej dicka gjithcka e ke ne dore vet,
qe kjo enderr e bukur te behet realitet...

Realiteti per mua do ishte mrekulli,
i fshehur ne kto endrra me sdua te rri,
ne zemren time lindi nje dashuri,
eshte nje zjarr qe e shuan vetem ti.

Ky vegim dashurie u be endeer per mua,
eshte nje ndjenje e bukur qe ta largoj sdua,
ndaj me ndimo dhe ti te vazdhoj te jetoj,
endrren qe kisha ne realitet ta zgjoj.

Nga syte lotet filluan te pikonin,
nga gjumi i thelle donin te me zgjonin,
u zgjova dhe nga vdekja dola ne jet,
endrra qe pashe ishte bere realitet.