Nje mengjes i zgjuar nga cicerimat e zogjve, nga perplasja e disa eneve qe laheshin me pak nxitim dhe nga ai dielli vezellues qe me rrihte fytyren.Me zgjuan nga ai gjume plot vizione, plot ankthe gjat nates.Me zgjuan nga ai gjume ku fytyra ime kishte djersitur. Mendova se ishte nje dite si gjithe te tjerat ndoshta edhe me e mrekullueshme.Nje dite si nje muzike e cila te zhvendos ne nje bot tjeter qe te shkeput nga ai realitet i hidhur . Por nuk ishte i atille ! Ate dite vozita kembet ne te gjithe qytetin nuk lash dyqan pa kontrolluar.As edhe nje lokal pa ekspozuar me shoqerine isha veshur edhe king.Me pas, me pas vjen ajo pasditja e cila me bren si nje krimb perbrenda kur e kujtoj.Do deshiroja qe ate pasdite te kisha ndaluar rrotillimin e ketij topi te madh qe ndodhemi ne .Te ndaloja oren, te ndaloja cdo veprim dhe te sistemoja cdogje qe kur te shtrihesha per gjum .Kur te vendosja koken time ne ate pambuk te veshur me nje rrobe.Te ndihesha si nje vend lulesh, te ndihesha si nje femije.Por cdogje nuk eshte si te hecesh ne park. Kur u ktheva ne ate ate shtepi kisha dy minuta qe i trokisja deres, po po fiks dy minuta .Mendova qe ska njeri nuk pipetinte as edhe miza.Zbrita shkallet dhe papritur hapet dera .Tek hyra nen te c'te shihje, nje katrahure e vertet .Cdogje ishte thyer, cdogje ishte perplasur sa andej-kendej .Ajo zenke vazhdonte edhe ne prezencen time .Dicka me shtrengoji barkun, mendjen ma trazoji, kembet mu zhduken dhe rreshkita ne toke.Dhe shperdheva ne lote, shpertheva ne lote pasi kisha thyer dicka antike dicka me vlere .Shpertheva une, une qe me fjalet e te tjereve peshoj peseqind kile . Shikimi im ishte vendosur ne te njejtin vend per dhjete minuta pa levizur as qerpikun, askush sguxonte te me prekte te gjithe ndiheshin fajtor dhe fajesonin njeri-tjetrin .Fajesonin njeri-tjetrin per ato thika qe kishin mprehur, per ato gjemba qe kishin hedhur ne shpirtin tim. Pas dhjete minutash u cova dhe shkova e u ula perball nje fushe te rrafshe xhami qe pasqyronte nje pamje ''katrahure''. Dhe bertisja-A jam une ky, pse me zgjedhin mua pse pikerisht mua . Marr fryme thell, i hedh nje uje te ftohte fytyres dhe i hedh dicka shpatullave dhe largohem te udhetoja mendjen ne hapseri.Shkova andej nga me cuan kembet por perseri ishte ajo dere e zeze. Kur isha nje pellembe mbas toke nje plakush me mjekerr me kallzoji se jeta eshte nje loje.Ne nje loje dicka mund te shkoje keq por kjo sdo te thote qe ti lesh lojen...