Mora nje flet te bardh
me shkru poezi
Me i than
Mesuese Bukuries mos na harro ti

Rrugen e dijes e nisem me ty
Sebashku me ty u rritem
Ti na flisje gjithmone me embelsi
A thu valle ndonjehere te merzitem?

Shume e shumme breza ti kalove
Me shume perkushtim profesionin ushtrove
Vitet e fundit me ne i kalove
Mesuesja jone ne pension me ne dole

Edhe kur te rritem kurre sdo te te harroj
fjalet e tua me mirenjohje do ti kujtoj
shume mesues do te me mesojne per vite me rradhe
por ti do mbetesh gjithmone " MESUESJA IME E PARE"

Keto vargje ti kushtova
me shume dashuri
E GEZOFSH PENSIONIN
PAC SHENDET E LUMTURI!