Nuk më ka mbetur asnjë krijimtari,
Tani jam bërë një ka i refuzuar për thertore,
Do të doja të shkruaja me një minimum retroaktiviteti,
si mbretërit e të vdekurve të hedhur në një faltore.

Duke mos qenë askush,
Zbulova se të gjithë kanë një dashuri
dhe një urrejtje nga froni i Neptunit,
mjafton një pikë frike për të mos e lëshuar.

Unë e doja, dëshpërimisht,
si një mace endacak
dhe tani ka lot
për të qetësuar anijen time të mbytur.

Dashuri e vogël, me aromë sheri,
U sigurova që të hyja nën thikë,
duke u lidhur me një pajisje altoparlanti me tela
në mënyrë që të bëj akustike rrahjet e zemrës sime.