Mbi detin blu,
nen yjet vezullore,
perkundet nje zambak
si nje floke bore.

ate zambak te bukur, ate zambak te bardhe,
dallget e detit e hodhen tutje,
dhe ky zambak filloi te peshperije,
sikur te kerkoje lutje.

Degjo!
Dicka po thot',
por s'po arrij ta degjoj dot,
se ate zambak te bukur, te bardhe si ajri,
deti e gelltiti.

Nata me rrethoi me nje muzike te heshtur me rrethoi,
dhe kur vendosa te largohesha,
nga yjet sec kulloi nje melodi e mekur,
qe m'u ne zemer thelle me preku.