E heshtur dhe e menduar jam zemra mu ka thy pse o ZOT i madh më le në vetmi.
-Jam pa nënë, pa babë, pa motër e pa vëlla, jam në këtë bot si një zog pa krah .
-Vuajtja me kaplon nuk e di qka të them, gjyshi e gjyshja me ledhatojn ashtu të mërzitur vuajtjen ma largojn .
- Gjyshi me kosë në dor livadhin kosit e un e heshtur në hije e shikoj të lodhur te merzitur e i them :
Ah more gjysh te ishte babi ne kete bot ti s'do punoje dhe s'do prekje pun me dor .
-Gjyshi leshon nje ofshim dhe dy pika lotë ne sy ja pash me puthi ne dy faqe dhe me tha :
-Un babin tend ja fala nenes Kosov qe ekupatorin ta largoj nga toka jon sa shum ëdërra na i kan rrenuar sa shum femij na i kan len te vetmuar, sa sum zemra na i kan thy kurr mos pafshin drit me sy .
-Dhe me keto fjal te gjyshit mora rrugen per ne kopsh dhe aty u ula te pushoja dhe i shikojja lulet se si po rriten të freskta dhe bukura... Dhe mu dukë se nje lule më tha BUZQESH MOJ BUKUROSHE DHE RRITU ME KRENARI SE PRINDRIT E TU JAN NE PARAJS NA SOLLEN PAVARSIN .