Erdhem dhe u ulem, diku afer aty prane nje tavoline te zbrazur, kerkojme kafe ju lutem ju.

Ne rregull, na e tha dikushi, qe nuk i caktova emer.
Biseda vazhdoi, erdhen kafet, faleminderit zoteri, sherbim i mir, kafe e mrekullueshme.Cudi buzeqeshje, dhe shikim i zjarrte, nga autori qe na sherbeu ato qe pime, si gjithe bota.
Ju lutem e pyes X, personin e lexuat gazeten qe ka ngjare ne bote dhe vend.
Po si urdheroni gazetat kishin mbaruar nga raftet e kioskes, aty prane, por po flitet se, , , dicka eshte duke ndodhur ne vend.
E qe eshte kjo dicka, qe thua ti.
Ta tregoj ne heshtje, pa gjuhen e shkruar.
Me zbukurove diten, or i marr, po qe behet.Jam duke menduar se dhe kafet mbaruan te jemi ne qe i paguajm, nuk jam mesuar asnjehere me ryshfet, e dogma te tjera.
Un kujtova se ti po harron, po asaj pune si do ia veme kapakun.
Kapak gjendet, por puna se bene asgje e djallezuar, do na shajn e perqeshine gjithe ata dhe pergojojne.

Nuk me ka shkuare ndermend, se aq keq qendron puna, ta marrim pak me shtruar, habitem, por bindem se ju jeni te guximshem.
Ora po shkon vjen 11.
Kaloi aty prane bossi qe i thone si me i madhi vendit, na urdheroi te i lironim tavolinen.
Si urdheroni ju shef, ecni na tha, se po beni namin duke qendruar tere diten ne kafene.