Ne erresiren e mesnates
Jam ulur te mendoj
Sa shume mendime qe kam
Te gjithe me sjellin ankth
I kujtoj gjynahet qe i kam bere
I kujtoj Namazet qe i kam humbur
I kujtoj te keqijat qe i kam bere
Mendohem ende me shume
Mundohem te gjej te mira qe kam bere
Nuk me kujtohet asnje veper te mire
Qe per Allahun xh.sh kam bere
A thua vetem per njerezit kane qene?
Qe te jem i mire ne mesin e tyre?
E per Allahun asgje skam vepruar?
Shpetim mua cila veper do te me sjelle?
Me tradhetuan lotet e syve
Qe s'me lejuan me teper te mendoj
Tani vetem fundin tim une e mendoj
A thua valle si do te jete?
Po shoh qe shume njerez aspak nuk mendojne
Jeten, rinine ne humbje e kalojne
Mendje kane aspak nuk mendojne,
Syte i kane aspak nuk shikojne,
Veshet i kane aspak nuk degjojne
Duart i kane ne harame i zhytin.
Kembet i kane ne vende te keqija shkojne
A thua valle e mendojne fundin e tyre?
Se nje dite te gjithe do t'i lënë
Se fundi askujt nuk i dihet si do te jete
Mjere ata qe kur jane te lire
Kohen ne humbje e kalojne
Kur jane te zene shume vone e kuptojne
Se koha eshte gjeja qe nuk kthehet
Fundi im akoma nuk i dihet e as i yti
Por, per fatin tone jemi ne pergjegjes
Ne baze te veprave tona qe i veprojme
Percaktojme fundin tone
E ai mund te jete
Ose ne Xhennet ose ne Xhehennem
Andaj kujdes c'fare veproni!!!