Rexhep Shahu
Po Bëhem Mbrëmje
ShqipDalëngadalë
Po bëhem mbrëmje,
S’kam më sy,
Por dy male mjegulle.
Brenda syve dy kalorës pa kuaj zvarriten
Dhe një diell i shuar që kush e di kur ka vdekë.
Dalëngadalë po bëhem ikje,
S’kam më këmbë,
Por dy kaproj vetmie.
Në brirë kaprojsh është ngatërrua pylli,
Nuk di nga mund të dilet.
Dalëngadalë po bëhem dhimbje,
S’kam më duar,
Por dy mjellma malli.
Në krahët e tyre do ta mbaj qiellin
Dhe botën që është veç prej ajri.
Po bëhem mbrëmje,
S’kam më sy,
Por dy male mjegulle.
Brenda syve dy kalorës pa kuaj zvarriten
Dhe një diell i shuar që kush e di kur ka vdekë.
Dalëngadalë po bëhem ikje,
S’kam më këmbë,
Por dy kaproj vetmie.
Në brirë kaprojsh është ngatërrua pylli,
Nuk di nga mund të dilet.
Dalëngadalë po bëhem dhimbje,
S’kam më duar,
Por dy mjellma malli.
Në krahët e tyre do ta mbaj qiellin
Dhe botën që është veç prej ajri.
Βραδιάζω
GreqishtΣιγά σιγά βραδιάζω.
Δεν έχω πια μάτια,
Μόνο δυο βουνά καταχνιά.
Στο βάθος των ματιών δύο ιππείς χωρίς άλογα σέρνονται
Και ένας αφανισμένος ήλιος που τυγχάνει να μην ξέρεις από ποτέ έχει πεθάνει.
Σιγά σιγά αναχωρώ
Δεν έχω πια πόδια,
Αλλά δυο ελάφια μοναξιάς.
Τα κέρατα τους συγχέονται με το δάσος
Δεν ξέρω πως να ξεφύγω.
Σιγά σιγά γίνομαι οδύνη,
Δεν έχω πια χέρια,
Μόνο δύο κύκνους αναπόλησης.
Στα λευκά φτερά τους θα κρατήσω τον ουρανό
Και το κόσμο που είναι από αέρινη πνοή.
Δεν έχω πια μάτια,
Μόνο δυο βουνά καταχνιά.
Στο βάθος των ματιών δύο ιππείς χωρίς άλογα σέρνονται
Και ένας αφανισμένος ήλιος που τυγχάνει να μην ξέρεις από ποτέ έχει πεθάνει.
Σιγά σιγά αναχωρώ
Δεν έχω πια πόδια,
Αλλά δυο ελάφια μοναξιάς.
Τα κέρατα τους συγχέονται με το δάσος
Δεν ξέρω πως να ξεφύγω.
Σιγά σιγά γίνομαι οδύνη,
Δεν έχω πια χέρια,
Μόνο δύο κύκνους αναπόλησης.
Στα λευκά φτερά τους θα κρατήσω τον ουρανό
Και το κόσμο που είναι από αέρινη πνοή.
Komente 0