E bukur si ylli që ndriçon qiejt lart,
E fortë si stuhia që trondit mal e kart,
Një zemër e ngrohtë, e zjarrtë në shpirt,
E lindur për jetë, për dashuri e dritë.

Ti mban mbi supe gjithë peshën e botës,
Je forca që lind nga brendia e lotës,
Në heshtje lufton, në heshtje fiton,
Një ndjenjë e pavdekshme që kurrë s’harrohet.

Je lulja që çel mes acarit të ftohtë,
Je dielli që ngroh çdo shpirt të zbrazët kot,
Një dhuratë hyjnore, një mrekulli pa fund,
Femër, je e përjetshme, je dashuri që mbi dheun tund.