E kam nje mall qe veq me shtohet,
Kurr mendoj se s`jemi bashk,
as mua nuk me rohet.
Ne vendet qe i vizitojishim bashk,
vet nuk me shkohet.
Ndodhka puna njeri prej ksaj bote te ftohet,
humbja e shokut shum rend te harohet,
nuk e di as trupi nuk mund t`me qetsohet
shtipja e madhe qe kam veq me shum shtohet.
Kjo humbje kshtu pa pritur nuk mund te perballohet,
xhdo dit qe vin e shkon per ty mendja nga nje kujtim me lshon
ende nuk muj ta kuptoj pse nuk je ne mesnin ton.
Ti ike pa nje arsye
ku nuk do te mundemi ta kuptojm,
dot te ndodh qe te harohemi
por ti do t`na kujtosh pergjithmon.
Kjo jet ne vete ka plot mister
do gjera msohen e disa nuk dihen asnjeher
kjo per mua nuk asht fer,
por Zoti ashtu ka caktu
njerzt e mir sa jan te ri prej ksaj bote te rejsme ti mer.