Të bëshme si kumbulla n’degë
secila nga gratë e vrara dje me pahir
një pafundësi trishti në pasqyrë
që u harrua sikur fleta kur bie
nga dega e drurit n’vjeshtë
gajasje hamshueri tek shurronë
n’qenefin e burgut filxhanin
impotencë e tij një burrmuti
E imja nuk duhet të ketë gojë
besa as sy e as veshë
dje n’mengjes u çua
t’u kesh nga gjumi
me flokë t’ngatrrueme si jele pele
nuk e di çka dreqin pat
kurrë ma e jemja
Zot i madhë nuk e di çfarë andrre
kish pa
me ç’hamshuer ishte gagjamitur
n’shtrojat e mia ajo kurva
shtrigë apo zanë mali
Nal ta vras kudrën
Jo njëherë jo, kam nevoj me ia kallxu qejfin
zakonin e baj unë hamshueri i konakut
goditjet e mia janë frymëmarrja jeme
tash je ma e bukur e larë me gjak
shko n’ dreq t’mallkuem
gjykatësi asht burrë si unë
e di që burrat nuk bajnë faj
asnjëherë bile edhe Allahu kështu thotë
e lava marren anispe kurrë
nuk ta njoha hamshuerin
shnoshë nesër dal nga burgu
e gjajë një tjetër pelë
ma të mirë se ti e ia kalloxoj qejfin
grave nuk kanë çka u duhen andrrat