Tyran Prizren Spahiu
George Gordon Byron
Orët e ngesës, kryevepër art lirik,
Penëashpër goditi rëndë poetët,
Kohë kjo kur lindi Child Harrold,
Pranuar ka vet, bukurinë vet-kritik.
Sarajet e Tepelenës, mburren me vizitë,
Ditari në vargje, ndjekur me kureshtje,
Atë mëngjes të ftohtë dimri,
Lindi emri Byron, mik i shqiptarit.
Rimë, fortë deh dhe vet kohën,
Përshëndetur nga Shqipëria, burojnë vargjet,
Veshur me kostum tradicional,
Bukur shumë në dorë mban jataganin.
Errësirë është, vuan shpirti për muzikë,
Nën tingujt e harfës gjunjëzohet vashëzës,
Thotë...pakëz nëse ka lot të mbetur,
Zemërthyer pret mistresen para se të largohet.
Vjersha e fundit, në moshën tridhjetë e shtatë,
Kërkon qetësi të heshtur, dashuri
Zjarri në kraharor ende djeg,
Dëshiron kurorë epshi, kurrsesi jo zinxhir të flakët.
Penëashpër goditi rëndë poetët,
Kohë kjo kur lindi Child Harrold,
Pranuar ka vet, bukurinë vet-kritik.
Sarajet e Tepelenës, mburren me vizitë,
Ditari në vargje, ndjekur me kureshtje,
Atë mëngjes të ftohtë dimri,
Lindi emri Byron, mik i shqiptarit.
Rimë, fortë deh dhe vet kohën,
Përshëndetur nga Shqipëria, burojnë vargjet,
Veshur me kostum tradicional,
Bukur shumë në dorë mban jataganin.
Errësirë është, vuan shpirti për muzikë,
Nën tingujt e harfës gjunjëzohet vashëzës,
Thotë...pakëz nëse ka lot të mbetur,
Zemërthyer pret mistresen para se të largohet.
Vjersha e fundit, në moshën tridhjetë e shtatë,
Kërkon qetësi të heshtur, dashuri
Zjarri në kraharor ende djeg,
Dëshiron kurorë epshi, kurrsesi jo zinxhir të flakët.
Komente 0