Dera në shtegun e bjeshkës
Rrethuar me ferra e gjarpërinj
Lepujt tremben nga një dhelpër

Ujku trim e i lirë zbret ngadalë
Te porta e bjeshkës me çelësa në dhëmbë
Hap portën dhe bëhet padron i saj
Tremben lepujt dhe zogjtë

Në sifonin e mbrëmjes
Egërsirat bashkohen të gëzuara
Varrezat ndezin dritat e mbrëmjes
Me fosforin e kuq të kryqeve
Gurgullima e lumit
Kthehet në melodi ritmike
Në gjumin e përjetshëm të kohës

Pranë portës së mbyllur të bjeshkës
Mollën e gris malli te Shtegu i Dashit
Te drumi i Krasniqes troku i kalit s’ndihet

Lumi qanë në vetmi
Për mungesën e njerëzve
Që ikën ... ikin … e ikin ...