Oj zemër e shenjtë e popullit, O atdhe!
Tolerues si toka nënë e heshtur
Dhe i urryer, se nga thellësia jote
Të huajte morrën më të mirën.
Tokë e njerzëve të medhej që janë!
Ti tokë dashurie! Biri yti unë jam!
Dhe shpesh jam i mërzitur
Që:ti qanë gjithmonë,
Marrëzi, shpirtin tënd mundon.
Po si mund të të harroj
Unë e di se ç`je për mua;
Edhe nëse bota pretendojnë
Vendin e dashur tonë
Shpejt që ta harrojmë
Unë të këndoj ndritshëm
dhe e bërtas me zë të lartë:
Vendi im është nënlokja ime.
Si mund të të harrojë
Kur gjithmonë për ty mendoj ;
Dhe jam i lidhur jemi një
Në gëzim dhe pikëllim.
une jamë me ty vendi im
Unë dua për ty të luftojë
Nese edhe koka do me shkojë
Dashuri besnike në ty gjer te varri
Të betohem në shpirtin tim;
Ky që jam dhe gjihtë çka kamë
Të faleminderit atdheu im.