Alma Zenellari
Kërkomë
Kërkomë zemër, kërkomë,
nga shpirti largoji hijet që të vrasin,
Ik prej kësaj nate të errët, të vonë,
trokit atje, ku engjëjt të thërrasin...
Netëve e di nuk bën gjumë...
oshtin zemra jote dhimshëm, e ndjej
endem me shpirtin djegur shkrumb...
netëve dhe unë qetësi më nuk gjej,
Sikur të mundja stuhi e re t’i largoja
t’i thosha shpirtit beso tek mrekullitë,
unë hënëza jote veç një gjë do kërkoja,
rishtas brenda nesh të ndizej një dritë...
nga shpirti largoji hijet që të vrasin,
Ik prej kësaj nate të errët, të vonë,
trokit atje, ku engjëjt të thërrasin...
Netëve e di nuk bën gjumë...
oshtin zemra jote dhimshëm, e ndjej
endem me shpirtin djegur shkrumb...
netëve dhe unë qetësi më nuk gjej,
Sikur të mundja stuhi e re t’i largoja
t’i thosha shpirtit beso tek mrekullitë,
unë hënëza jote veç një gjë do kërkoja,
rishtas brenda nesh të ndizej një dritë...
Kucove, 2016