Gure te rende mes shpine, thika te mprehta mes kraharorit..
Rrekellim ujevarash, lindje shpellash, kristal nimfash engjellore,
Mes buzeqeshjeve, kercitje kohesh, gjemime tamburesh,
Pergjate rrjedhjes, huazim shpirtrash shtrenguar mes zinxhireve,
Neper flake Ferrit, Goja, shtrengon afshin e makthit ne telaj te papikturuar,
Perndjekje e kulmit te pazgjidhshem...
I zi, ne det te rreme shperbehet ne alga ku humbin ndiesin e te jetuarit,
Gelltitje mes ulerimash, te uqerve qe rendin mes pyjesh te virgjerta.
Lindje e te padukshmes nuhatin, orgazma mbytse shtegetuar mes flokesh te gjate
Te pakrehura mes erresires se vyshkur shtrig,
Tek rend, rend si hark violine,
Mbi truall te trupit syprin e joshjes, ku renkimi lakmon dy fjale te vetme,
Si perteritje, perteritje te nje shqiponje ne fluturim..
Ku nata do te perpije me gojet e shqyera,
Kllapllim ndienjash..hedhur ne varr imaginar,
Nder perqafimesh, oaz klidhjesh lendimi..
Kercim kercellesh te rinj, mes gure shpinash.
Thikat clirojne shpirtin, krahet e lirise thithen ne fluturime te gjelberta..
Ku lotet vazhdojne te pikojne pikturen e shpirtit, Goja vijezon kohen e humbur,
Nder catish Qiej te lindur..
Nje perqafim te fundit mes tehut te thikes,
Shfaqet hena lakuriq, po puthet me nje tjeter shembellim.
Eshte shembellim i huaj, nje grua, ku shpinen e nderron si gjarper mes stineve ne lutje,

Me gjinje te bardhe ku rrjedh qumesht, Heneza pergjon
Tek mbeshtjelle kupolen e Botes mes ngasherimesh..
Ndoshta dashuria mberriti mes verberise se nje mjegulle cale.
Ku peshoj gure mes shpines,
Thike e thelle mes kraharorit,
Rrekellim ujevarash mes puthjeve...tani buzet jane mpire..
Trekendeshi i Pitagores refleksin e djallezise ka shperndar,
Si klithme mes endrres te pa enderruar...
Ja, tek duken pulebardhat ndiekin britmat e, mes britmash kelthasin,
Kqyrur nyjet, imazh emblemash,
Mbi uren e gremisur, poshte nje humnere te padukshme...