Poet Anonim
Kukësi Im
Një qytet shekuj s'e shuan
Disa herë kaloj mbi derte
As kolerat ate s'e rrafshuan
Bicajt e sollën në vete
Ranë vllaznia në kukës të vjetër
Ngritën konaçe për me jetue
Historia shkruhet në letër
Hidrocentrali të vjetrin e ka mbulue
Në fillim të shekullit tjetër
Kishte pak shtëpi
Në bashkim drinash
Çdo burrni lidhej me besë
Fjala e tyre çelës vetëtimash
Vepra e dritës ja rriti shtatin
E nxorri në shesh e në histori
Mbase as s'ja kishin vaktin
Por punian pleç e t'ri
I kam dal liqenit në breg
Kurr s'i humb vlerat e tij
Ndertuam siç dinim vet
Madhështor kukësin e ri
Kukësi hyri në histori të botës
Për bujari e mikëpritje
Për kosovën e shtruan sofrën
Mos me i lënë vëllëzrin n'uritje
Sot është çelës i hkstorisë
Bukë e kripë e zemër të gjanë
Që nga plaku e në besë të vegjëlisë
Je krenar të jeshë kuksianë
Disa herë kaloj mbi derte
As kolerat ate s'e rrafshuan
Bicajt e sollën në vete
Ranë vllaznia në kukës të vjetër
Ngritën konaçe për me jetue
Historia shkruhet në letër
Hidrocentrali të vjetrin e ka mbulue
Në fillim të shekullit tjetër
Kishte pak shtëpi
Në bashkim drinash
Çdo burrni lidhej me besë
Fjala e tyre çelës vetëtimash
Vepra e dritës ja rriti shtatin
E nxorri në shesh e në histori
Mbase as s'ja kishin vaktin
Por punian pleç e t'ri
I kam dal liqenit në breg
Kurr s'i humb vlerat e tij
Ndertuam siç dinim vet
Madhështor kukësin e ri
Kukësi hyri në histori të botës
Për bujari e mikëpritje
Për kosovën e shtruan sofrën
Mos me i lënë vëllëzrin n'uritje
Sot është çelës i hkstorisë
Bukë e kripë e zemër të gjanë
Që nga plaku e në besë të vegjëlisë
Je krenar të jeshë kuksianë
Komente 0