Poet Anonim
Molle E Ndaluar
Sa herë të shikoj në atë pemë
Dëshiroj të ngjitem lartë
Veç një herë me të prek me dorë
Të të puth pak e të të kafshoj
*
Sa herë rri në atë degë
Veç tek ti mendja më shkon
Si t’i prek buzë e gojë
Aromën tënde si ta shijoj
*
Sa herë qëndron nën ato gjethe
Shpirtin tim e djeg flakë
Gjysmë e kuqe gjysmë e verdhë
Të ta shijoj të ëmblën mjaltë
*
Mos rri gjatë në atë pemë
Se kam frikë do piqesh shumë
Mos ndërto në degë fole
Për ty mollë po digjem unë
*
Mos prit vjeshtën me stuhi
As veriun me acar
Mos e prit dimrin me ardhë
Se të mbulon me borë të bardhë
*
Sa herë dielli më ka përvëluar
Nga pranvera duke pritur
Kur ke çelur e lulëzuar
Diell e shi për ty kam duruar
*
Mos më thuaj jam e shitur
As mos thuaj mollë e ndaluar
Nuk e lë pa të kafshuar
T’i mbyll sytë duke të shijuar
Dëshiroj të ngjitem lartë
Veç një herë me të prek me dorë
Të të puth pak e të të kafshoj
*
Sa herë rri në atë degë
Veç tek ti mendja më shkon
Si t’i prek buzë e gojë
Aromën tënde si ta shijoj
*
Sa herë qëndron nën ato gjethe
Shpirtin tim e djeg flakë
Gjysmë e kuqe gjysmë e verdhë
Të ta shijoj të ëmblën mjaltë
*
Mos rri gjatë në atë pemë
Se kam frikë do piqesh shumë
Mos ndërto në degë fole
Për ty mollë po digjem unë
*
Mos prit vjeshtën me stuhi
As veriun me acar
Mos e prit dimrin me ardhë
Se të mbulon me borë të bardhë
*
Sa herë dielli më ka përvëluar
Nga pranvera duke pritur
Kur ke çelur e lulëzuar
Diell e shi për ty kam duruar
*
Mos më thuaj jam e shitur
As mos thuaj mollë e ndaluar
Nuk e lë pa të kafshuar
T’i mbyll sytë duke të shijuar
Komente 0