Ecja ne rrugicat e jetes pa drit
Pa ura ishte kjo jeta
Me thonte hija: Mendjen mos e vrit
Un nuk e ndoqa, por prap afer e gjeta.

Flija ne shtratin nga rete e bardha
Aty ku kisha endrra e gjeja shpresa
Perkdhelesha nga priderit me duar te arta
Por me kohen ndyshonte edhe jeta.

Boten fillova ndryshe ta shihja
Nga ajo mesova shum gjera
Ndertova ura e rruget i lija.
Edhe pse pak gabime bera.

Ne nje bot pa kthim ne gjendemi
Ku shpresa nga enderra ka dallim
Enderrat i shohim por pa shpresa smund te mbetemi
Cdonjeri ne kete bot pa to eshte jetim.

Jeta e cdonjerit ne kete bot
Esht si iluzion dhe unike
Sikur ne oqean te kerkosh per nje lot
Kjo eshte jeta dinamike.