Si rrufeja në verë me godite atë natë
Krisma mi mbylli veshët, drita mi verboj sytë
Eca para i humbur në errësirë
të gjeta Ty

Më pas, kaluan disa vite
Duke të kërkuar për të mos takuar
Të kërkoja më kotë në dritë dhe natë, në Diell e Hëne
Dikur humba për të gjetur, por nuk ishe as atje

Ti erdhe prej qielli, atje u ktheve
Si një vetëtimë, si një rreze Dielli
Një ditë, do të nisem për te Ti
Për tu mos u kthyer kurrë më, në këtë tokë të pa shpirt.