Kah dera vjen butsia e trokitjeve të mikut
rrahja e krahve të zogjve lajmtarë
kangt e zgjimit, shtojzovallet e andrrave
e hungrimat e qenve per pesë paré...

kah dera e zemres Kosoves i lshoj za:
O, shko drejtë diellit hej martire e vjeter
lerma kurmin e nxehtë, në rreke gjakut
le ta skuqin dejve amanetin tim në leter...

kah mbasshpina vjen dhe hasmi sydjegtë
bash si zezonë e reve permbi Sharr
nse mi shkrumon djepat si kingja të pjekun
prap shpirtin jo s’mund t'ma vras' as deri n'varr.

Se un jam si ai lisi i vjeter n'shteg t'oborrit
E s'jam veç nji Adem a nan Terezë
Jam shpirti kosovar që i prij kombit
Jam pishtar që digjem per bashkim, se kam shpresë...