Rruga Per Damask
Sot ne Theatrin e Damaskut, luhët i Huaji dhe Vëllai
….
I.
Sa njerzëve kjo vepër iu mbet ne gjysmë,
Sa njerzëve kjo veper iu mbet pa fund
Sa njerzeve kjo Dramë iu mbet pa e filluar….
Sa e sa njerzeve i’u m, bet amanet i pakryer
Se iken andej, pa i’a filluar loja e shfaqjes
Sikur ty Gëzim….!!?
Vetem, shikojeni s’i po kryhet dhe kjo vërrshimë’,
Damaskus:
Aty po luhet: Mjeshtri Olof dhe Babai…..
dikush atje fsheht, po i gjuan Kokat nga "Piramida e Majave"
s'i në ritualet e fiseve pagane
duke pire gjakun e tyre dhe duke i britur Perëndis’,
“a do hala gjak”..?
Dhe gjithcka, po heshtë, s’i heshta e luftnave mitike
s'i heshtja fshehur para luftës….
E ne po e qojm' edhe nga nje dopio
raki Skrapari, qe t'dergon atje direkt te libri i fsheht i Perenisë...,
Se nuk jemi Dehë, as edhe nje grimcë….
E n’Teater’: Kokat po kërcejnë shkallëve të mëdha t'Piramides.
c'pikturte tipike Daljane...
Askush : Bude, Muhamed, Krisht, David, Solomon, Skenderbeg…
-Askush s’po lutet qe “Perendia” te ngihet gjak!
Dhe Neve t'na e Liron LIRINE.
Ah duhet t'shikojme te gjitha aktet,
s’i n'tragjedit' e medha te Eskilit
se per ate kemi ardhur-mrekullin e KATARZES...?!
Apo jo fola sikur ne nje dilerium
- Ne nuk, nuk, NUUUK Kemi ardhur,
neve na sjelli dikush pa na pyet hic fare!
Ketu pikërisht këtu dhe u rritëm, që ta shikojmë kët shfaqje,
sikur te tempullin e Olimpit...
Po shume prej nesh, o ZOT, i ka rrok, Truamë e Sulm –Paniku..,
nuk relaksohen edhe se e din qe nuk mund te ikin,
nuk mund te kthehen nga kanë ardhë…
Aty poshtë po luhët me te gjitha Veglat;
Sonata e madhe,
e t'lyer me’gjak aktoret, , , ,
E dua kët valle në kët akt, eshte komlet Unike,
sikur gjarpri kur te valvitet ne Trup,
s’i vallëzimi i vdekjës
s'i një rimëshrim i shpirtit,
i shkurtë më e ëmbël se, déjà vu…
-se, heshtja e pushtoi token e enderra s’ka vesh!?
Kjo është; “ Rruga për Damask “,
gati sikur e August Strindberg’ut….
E atij qyteti, që është duke dhanë shpirt,
Damask, Damaskus, Oh DAMA SK- klithm' a pasthirrme
..., erotike, ekzotike., , !
E atij qyeti, ku shume fillesa t’jetës u mësuan…,
Kjo është rruga jote, August Strindberg,
sa e doje Trilogjine,
Po Neve na u than buzët për një pikë ujë,
O Zot, kush na mallkoi, s’i gjarpnin nën gurë,
Kur do ngihesh Gjak?!
Apo, Na Paska Intriguar gjithmone djalli, o populli im
, mos vdekt askush me per Ty.
….
I.
Sa njerzëve kjo vepër iu mbet ne gjysmë,
Sa njerzëve kjo veper iu mbet pa fund
Sa njerzeve kjo Dramë iu mbet pa e filluar….
Sa e sa njerzeve i’u m, bet amanet i pakryer
Se iken andej, pa i’a filluar loja e shfaqjes
Sikur ty Gëzim….!!?
Vetem, shikojeni s’i po kryhet dhe kjo vërrshimë’,
Damaskus:
Aty po luhet: Mjeshtri Olof dhe Babai…..
dikush atje fsheht, po i gjuan Kokat nga "Piramida e Majave"
s'i në ritualet e fiseve pagane
duke pire gjakun e tyre dhe duke i britur Perëndis’,
“a do hala gjak”..?
Dhe gjithcka, po heshtë, s’i heshta e luftnave mitike
s'i heshtja fshehur para luftës….
E ne po e qojm' edhe nga nje dopio
raki Skrapari, qe t'dergon atje direkt te libri i fsheht i Perenisë...,
Se nuk jemi Dehë, as edhe nje grimcë….
E n’Teater’: Kokat po kërcejnë shkallëve të mëdha t'Piramides.
c'pikturte tipike Daljane...
Askush : Bude, Muhamed, Krisht, David, Solomon, Skenderbeg…
-Askush s’po lutet qe “Perendia” te ngihet gjak!
Dhe Neve t'na e Liron LIRINE.
Ah duhet t'shikojme te gjitha aktet,
s’i n'tragjedit' e medha te Eskilit
se per ate kemi ardhur-mrekullin e KATARZES...?!
Apo jo fola sikur ne nje dilerium
- Ne nuk, nuk, NUUUK Kemi ardhur,
neve na sjelli dikush pa na pyet hic fare!
Ketu pikërisht këtu dhe u rritëm, që ta shikojmë kët shfaqje,
sikur te tempullin e Olimpit...
Po shume prej nesh, o ZOT, i ka rrok, Truamë e Sulm –Paniku..,
nuk relaksohen edhe se e din qe nuk mund te ikin,
nuk mund te kthehen nga kanë ardhë…
Aty poshtë po luhët me te gjitha Veglat;
Sonata e madhe,
e t'lyer me’gjak aktoret, , , ,
E dua kët valle në kët akt, eshte komlet Unike,
sikur gjarpri kur te valvitet ne Trup,
s’i vallëzimi i vdekjës
s'i një rimëshrim i shpirtit,
i shkurtë më e ëmbël se, déjà vu…
-se, heshtja e pushtoi token e enderra s’ka vesh!?
Kjo është; “ Rruga për Damask “,
gati sikur e August Strindberg’ut….
E atij qyteti, që është duke dhanë shpirt,
Damask, Damaskus, Oh DAMA SK- klithm' a pasthirrme
..., erotike, ekzotike., , !
E atij qyeti, ku shume fillesa t’jetës u mësuan…,
Kjo është rruga jote, August Strindberg,
sa e doje Trilogjine,
Po Neve na u than buzët për një pikë ujë,
O Zot, kush na mallkoi, s’i gjarpnin nën gurë,
Kur do ngihesh Gjak?!
Apo, Na Paska Intriguar gjithmone djalli, o populli im
, mos vdekt askush me per Ty.
Më shumë nga Bekim Graiçevci
Komente 0