Ne nje dritare mbeshtetur,
hidhje shikimin plot embelsi.
Malli per femijet te kishte tretur
Ne muret bosh kerkoje pak ngrohtesi.

Kush ta hidhte jorganin valle?
Kush ta thoshte nje fjale te mire?
Kush ta qau te shkretin hall?
Jeta per ty u tregua egersire...

Kur femijet ne ate dere trokisnin
"Erdhen"-me lot mes buzesh thoje
Nga emocionet duart te dridheshin
Te binin ushqime, rroba...por ti vetem nje perqafim doje.

Dridhej zeri dhe duart fort shtrengonin
ndersa tregoje per nje jetime.
Ato buze vetem te mira uronin
pavaresisht se jetimen e zhyti jeta ne trishtime.

Xixellonin syte tane
teksa degjonim perrallat e tua
Shenje ne zemrat tona lane
Ah moj gjyshe, te te degjoj prape dua!

Thuame ku te te kerkoj?
Kush do m'i thoje te tuat fjale?
Cila do me ngushelloje?
Gjyshe kam shume mall!

Ne cep te bufese qendron nje fotografi
Sa e gjithe bota vlen
Te mbeshtes fort ne gji
Thuame aty ku je, a e ndjen?

Pritme gjyshe...edhe pak
Ne prehrin tend koken do mbeshtes
Do eci ne hapat e tua me nje shkak
Pritme gjyshe, derisa te vdes!