Krahë jepuni njerëzve, krahë,
që të fluturojnë dhe në terr,
trumcakët e zinj tutje të arratisen,
e ndër fletët e bardhë të shfaqen ëngjëjt.

Tokën e zezë bëjeni pjellore,
qiellin e skëterrë flakërojeni,
me zjarr e yje vallëzuar, në qiellin kaltëruar,
e ëndrrat e fjetura në gjumin e natës, realitet të mund t’i bëjnë.

…ndaj krah jepuni njerëzve, krahë….