Përkushtim ndaj Vladimir Majakovski

Majakovksi, emër i madh i një poezie planetare
Gjeni i lindur, që në emër të tij vulosi relevolucione rrugëve të Moskës e të botës mbarë,
Që shpirtin i hëngri poezisë dhe e dëfton haptaz, si gjak që rrjedh freskët në vena të kuqe
Emër i tij lidhur me varg të shenjtë, veç një mënxyrë kish, karakterin diktatorial.

E nën kritikën e rreptë që s’të fal as centimetrin e vargut të prishur, nën presion, nën tutelë
E ndali hovin, e uli penën, e nxorri revlolver prej duarsh të përgjakura prej pushtet e dashurisë së marrë,
Vetëvrasje kreu. Kremlin i lartë në kohën e vet e nderoi fort, Majakovskin e madh,
Që ashtu vargun ia imponoi koha, turmat e ushqyera me ushqim qensh e kufoma me miza, por në talent mbeti i pakrahasueshëm, lapidar deri në qiell, thjesht gjenial.