Azemit i kishte dhënë besë
mendjen nuk e ndante në pjesë
rrezatonte si dielli në mıngjes
armikut nuk i kërkonte ndjesë.

I rrëmbyer si uji në lumë
i pakapshëm si ëndrra në gjumë
këngën epike e donte shumë
atdhetar i lindur nga një brumë.

Zemrën të ndezur zjarr
armikut i bënte varr
në mëngjesin e agimit të bardhë
i buzëqeshur në lapidar.