Ne kete dite me shi
vetem malli ma shuan etjen
e buzeqeshja me sjell lumturin
acari i ftoft gjithmon eshte me mua
duke mbuluar ta ndjej ngrohtesin

po fryn era...
lotet tani me jan thare
spres te jetoj dite te tjera
se e di ne kete gjendje si jam ardh

ngrohtesia e shpirtit ndjenja me ska
deri ne ate dite kur do te zhdukem
e te tjeret te thojn qe me kan pa
por genjeshtra ne shesh do te duket

e si te jetoj une ma
kur sprova po vjen vetem ne mua
une nuk e di si jam gjall ala
apo deshiroj qe kete ta dua

qfare fati paskam une
qe sme len dote te jetoj
gjithmon kam thene eshte nje fund
po spo dika te mbaroj

udherrefyes i jetes u bana
e gjithmon duke pasur shpres
dikur te gjith do te ikim
por vetemia gjithmon do te me pres

e qti them une, nuk e di
sikur te isha nje engjull
qe do ta donte qdo femij
por kot eshte te mendoj
nga zhdukja e dritave te syrit
me nuk mund te shikoj
nga loti qe me rrjedh ne faqe do ta perballoj
e gjithaqka qe do te ndodh
me sdo mund ta duroj

shpresova shume
por shpresa tani mu shua
e si thosha dua te jetoj
por jo me nuk e dua

dua te iki
te kem pak shpetim
lirin e deshirave te mia
ku buzeqeshja spaska kthim