nuk dija asgje
por erdha ne jet duke qajtur
a ishte patjeter nuk e di
qte beja e vogel, por e mir
isha femij
isha bebe e vogel
e se njoha asnjeri
Zoti ashtu na krijoi
po pse nuk e di
po qaj
nga merzia ne syte e mi
te zhvendosem ne nje nejt tjeter
apo te vazhdoj ketu te rri
nga mallengjeimin derdha lot
nga zemra qe me rrihte kishte pak pushim
nga goja qe nuk fliste
nkrah tnenes kerkoja strehim
hapa syte te shikoj
kush me sillet rreth e rrotull athua
nuk e di qpo ndodh me mua
degjoja nje ze qe me therriste
dhe nje tjeter
qe ne vesh me pershperiste
e jashte dikush me priste
po kush ishte?
ishin ata qe me donin mua
ata qe menzi spritnin te me takonin
e ne krahet e tyre
ata te me perqafonin
e tme thoni
se te kemi pritur me mall
do mundohemi te te bejm te lumtur
deri sa te jemi gjall
ti je krenaria jone
i dheshirojm jet te gjate
bijes son
e sa te lumtura qastet e lumturis
po i vazhdoj ti shkruaj
ne fletroen e poezis
e te ndaloj se foluri per femijrin
me fletoren time
ta ndaj pak shoqerin ..