Mos te filloj te shkruaj
Po te mos di
Vetem fjala me kujtohet
Ai qast ne vetmi.

Sa here qe me merr malli
Nisi te shkruaj poezi
Askush te mos me ndal
Sikur kur isha femij.

Ne varg disa fjale I thura
I thura me krenari
Te rritem duke shpresuar
Jo kjo sishte lumturi.

Fjalen me gezim
Edhe kur te rritem
Ne shpirt do te kem qetesim.

Ne fleten e bardh
Nga dora se leshova
Me kujtohet fjala
Nga jeta u largova.

Nuk pata qast me te mire
Edhe pse shume u largova
Larg shum larg
Te kaluaren se harrova.

Jeta ishte ajo
E cila me gezoi
Drit me dhuroi
Rrugen ma ndriqoi.

Larg jetes ende jam
Sa per jeten tjeter
Sa mall qe kam.

Jeta me shtyri te ndryshoja
Gabimet ti kurigjoja
Por ball per ball
Me dite te luftoja.

Larg jetes
Athua eshte e vertet
Sikur ta dija pse u largova
Do te jetoja ne realitet.

Ja vlen shume te permendet
Per mua eshte krenari
Sa per jeten tjeter
Ndoshta do te kem njohuri.