Pushojti ulërima edhe vaji,
Qi ditën t’vjetrat vorre patën mblue!
N’qetsí t’mjerushme ra tek ka Ermaji
Mbî zall veç ndihet Kiri tue ushtue.

Qe hyjt e hâna m’qiell tek lamparisin
E fushën mbarë e mblojnë m’nji dritë të zbét,
Do drita t’ndezme mbi shum vorre ndrisin…
Mbi tufa lulesh, rrxue me krye për dhét.

Vorrtari, i cili s’njef ç’âsht friga e mnera
Tek shkon mbi vorre dritat tue i shue,
E si mbaron, këthen… po fryn m’turr era,

E gjetht i bân nga nji e nji m’u rrxue…
E kukuvajca mbi qinar, e mjera…
Përpiqet vajin si për m’e mbarue!…