Le ta din mir qorrsokaqet
e te pagdhendurit ne vendin e gabuar.
Shumezoj shume kur them, pa gdhedje, trashani e pluhur, drraz e kalbur qe rron ne kembe.
Ata qe ishin te shitur, dhe sot jan ne pazar, per zullume, pak u bene puna, se ky pazar treg, i felliqur njeh vetem tradhti.
U tradhtuan shoket, vdiqen, por ne qe duhet bejme, te pim raki e te zhvasim djeresen e popullit!, politikanet kete haber mbajne, por do kaperdihen nje dit, e te zezat do u dalin per fushe.
Nese ju si frigoheni luftes, o popull trime, po edhe lufta ngjan me krimin e gjak, nuk ka dallim mbi te, po te jesh ball luftes do thot iku jeta, ose mbete.
Lufta per mua eshte vetem nje fjal qe njerezit po rrefehen para saj, se eshte mekat vdekja, lumturi vdekja nuk sjell, edhe pse eshte nje pushim nen dhe...,
Po mir ta zbusim zemren, para vdekjes e luftes, ti pervishemi punes, te gezojme bageti e bujqesi, shkrim lexim, plot dashuri, aventura e lojra pa kufi, se do behemi dhe ne njerezit, nje familje e bashkuar.
Me qan zemra, per vujtnit tona, por ne harruam dhe sa kemi vujtun, vall, ky shkak me jep ligjerim ndryshe, paksa gjerat duhet shikuar me pasion.

Njeriu me shume qe di, eshte me i permbajtur, angazhimet tona te dalin ne pah, egon ta largojme, dashurine per atdheun ta shtojme.
Te mbjellim lule te reja, armet ti zhdukim, dhe bota do jete e qete, pa krisma, pa ngaterresa e plotmirekuptim, atenor.