Eshte e kobshme kjo qe do te themi, por dhe trazon zemrat tona, qe kerkojne qetesi ne kete rruzull tokesor.E pse o njeri, behesh fatkeqesi e tjetrit, vetem per te mbush xhepin tend e per te nxi shpirtin, qe e bart si peng tendin, kush je ti!.
Keshtu njerezia e dal boje ka fillua te nxjerr koken e te qelbet, si gomari i ngordhur, e ketij gomari kush ja mori jeten.Pleqeria kan pas lanun fjal e kan pas ditun mos me u besue intelektualeve qe han, ne shume sahone, e qe shiten per prapanic kurve.E keta me mangesi si njerez qe i do pasqyra ashtu mendojne vet, ku do mbesin pas jetes qe dim, mos vall do jen te kenaqur dhe ne boten tjeter, sa e ftohte eshte kjo per tu treguar.Ne fillim njerezit e keqinj paraqiten nje fjal te thene, interesi, interes, pak me qejf e shum me stres.Gocat duelen me zullum me u pa, djemt te rene ne bela, Perendia ende nuk ndeshkon te gjallet, se per te vdekunit, nuk dim qe themi!.