Ishte një ditë vere
kur rrinim me ty
më bëre të dashurohem
mu në ata sy.

Në ata sy të bukur
në ata sy të zjarrtë
që kur më shikoje
më digjje si flakë.

çdo ditë e më shumë
në zemër më hynte
saherë e shikoja
malli mua më mirte.

Doja të jemi afër
në çdo çast
por nuk mu jepte
mua ai rast.

Më shikonte me një shikim
por vetëm si një shok
nuk ma jepte asnjë shpresë
sikur të ma thot.

Të më thot të dua
sikur unë atë
por një ditë erdhi
edhe ai fat.

Ishte një ditë e bukur
por e mallkuar për mua
kur ajo më tha
se nuk të dua.

Më tha nuk të dua
duke më shikuar në sy
edhe pse i thash
se jam i dashuruar në ty.

Por prapë se prapë
fati nuk buzëqeshi te unë
edhe pse po vuaj kaq shumë.

çdo ditë e më shumë
vuajtja po më mbyt
sikur të jem i mallkuar
që kam lind.