Qysh ditën kur të njoha hyre thellë në zemrën time dhe nuk mund të isha e qetë si më parë.Ishe në mendimet e mia, në qdo moment më kujtoheshte fytyra yte e bukur dhe në ato momente dëshiroja të jem pranë zemrës që më tërheqi dhe më bëri që të mos qetësohesha pa të pa, pa ta ndëgju zërin e ëmbël dhe pa i shiquar sytë e tu të zi që kur i shiqoja shihja një bukuri të rrallë, në shpirt ndjeja një mrekulli dhe...
Kur jam pranë teje afër buzëve të tua dëshira ime e zjarrtë ishte që ti shijoja ato, të ledhatoja ngadal, por brenda meje mu dukeshte se më thoshte që nuk isha e gatshme për ato momente dhe që më nevoiteshin edhe disa vite për arsye se isha e vogël dhe frigohesha se mos po pendohesha.
Në qdo minut, në qdo sekond dashuria ndaj teje gjithnjë fillonte të zgjerohej dhe të jem më e guximshme të përballem me ty.
Por pasi u rrita fillova ti kuptoj ndjenjat më gjërësisht se kur jam pranë teje qka dëshiroj...por ende nuk kam guxim... të jem pranë teje është një lehtësim i shpirtit që të dashuron.Jetoj larg prej teje por të kam afër, në zemrën time, në zemrën e vetmuar që nuk merr guxim ta shpreh atë dashuri të zjarrtë e të pa qmuar.