U linda me agun e mëngjesit
Një dorë butësisht më përkëdheli
Përvajshëm i buzëqesha jetës
Në fluturim me ëndrrat e bardha
Rritën time ma shkurtuan zezonat
Natës ia verbuan dritën e hënës
Edhe rrugët e jetës mi përbaltën
Nga hiri u ngrita me shkëlqim
Shekujve hijet më ndoqën pas
Vetëm shpresat udhëtonin të lira
Duke shpalosur pritjet e mija
Përplasur shkëmbinjve t’ atdheut
Unë nënë e dashuruar në diellin
Strukur në qelitë e burgjeve t’ errëta
Në gjoks e shtrëngoja pranverën
I flisja mendimeve të ndryshkura
Me kurajën e dritës së shpirtit
Bashkë do të dalim nga skëterra
Kur liria do ti buzëqeshë jetës