Do te peshperite era ndaj mbremje si nj’here,
prej valesh do ngrohet hena si sot,
me iskra prej bryme do mbuloj’ mermere
dhe bota do jete si ish dhe qemot
Si neser do shtrihet lendina per mbi varr
Vale-dheu do zene t’palosen ngadale,
do ende parevera e lule e bar,
dhe zile do rreshqasin qe prej male.
Do qeshe dielli ne qoshen e nje reje,
do thaje lotet mbi lulet e qershise, larg,
mbytur do ndjehet gjemimi i nje rrufeje,
permbi mal do hapet brez’i Perendeise.
Do shtroje dhe dimri qilim te argjendte
mbi pllocen e tretur, mbi kryqn’e anuar,
do rritet harrimi me dherin e rende
dhe une do fle, ty duke t’enderruar…. (dhe te t’harruar)