I gëzohem!
Gazit, kur del me butësi, i lehtë e i pamatur!
Për lakmi,
I gëzohem.
Njerëzve te "mirë", kur flasin me urtësi, e zemër të dëlirë.
I gëzohem!
Ditës plotë dritë, e hënës qe natën shëtitën, tujë soditur.
Fjalës se lirë e te urtë, të brishte e te sinqertë, si vet loti.
I gëzohem, shumë!
Agimit te bardhë, kur zhdirgjet mbi fushën e blertë!
Luleve, flladit, që përkëdhelë çdo skutë, fije bari a gjethe.
Kush nuk i gëzon?
Shtigjeve te maleve, plotë freski, atdheu.
Fushave, kodrave, plotë magji.
Gurrave te bardha ku piu uji, Skenderi, me trimat e tijë!

Thellë ne brendinë e qenies, mbushin me lakmi.
Kombin qe është grusht, e se thyen, "mot as stuhi"!
Kombin me bijtë e denjë, te "pushkës e te penës"!
Kush i gëzon!
"Hallall i qoftë, gjiri i mëmës!
Se vec ai jeton!