Po kush ka këtë bukuri?
Flokë gërshet, e sytë te zi?
Qe mbajnë erë e zymbylit,
ne mes t 'prillit kur shndritë dielli

Fjalëpake me kimet
Lume si djali qe te pret.
Për me dalë bashkë ne shëtit,
Me kalua çaste me ty!
Po kur t 'vijë dita me të marrë,
kurrë lëvdatat s'kanë me u ndalë
Anës lumit, anës Drinit,
Nëpër pllaja t 'dukagjinit.

E gjithmonë kur ti na fletë,
Mjaltë te ëmbël fjala vetë!
Bukuri e shtojzovalle,
Je moj "zana shqiptare"!
Kur rrokë cepin e mindilit,
Bëjnë me qeshë rrezet e diellit.

Pra kështu janë, vajzat shqiptare,
Ballëlarta, dhe krenare!
Kur atdheu thirri n ’kushtrim,
N 'rreshta t ’para dhanë betim!